De zachte overgang tussen oud en nieuw
De laatste dagen van december voelen altijd wat zachter. Het tempo ligt lager, iedereen is met totaal andere dingen bezig dan productiviteit en de workload, en inmiddels heb je zelf ook de eventuele drukte van ‘alles wat nog moet voor kerst’ losgelaten. Daar is opeens: ruimte om stil te staan.
Terugkijken zonder oordeel
De wereld lijkt te vragen om grote reflecties, conclusies, plannen voor straks. Maar niet elk jaar vraagt om een strakke streep of een nieuw begin. Sommige hoofdstukken blijven open, en sommige plannen mogen wachten. Misschien zijn er dingen die niet gelukt zijn, of juist onverwacht vanzelf gingen.
Als je terugkijkt op het afgelopen jaar, onthoud dan: niet alles hoeft “af” te zijn, met een strik er om. Concreet en afgehandeld. Terugblikken mag ook zonder oordeel en labels. Soms is het genoeg om te zien wat bleef, wat groeide, wat je onderweg hebt losgelaten. Kleine gewoontes die je zonder moeite vasthield, momenten van rust die je eerder niet kende, verbindingen die dieper werden.
Een nieuw jaar zonder haast
Het nieuwe jaar staat voor de deur, en deze hoeft niet meteen vol te zijn. De lijstjes en haast kunnen best wachten. Starten met een lege agenda geeft ruimte. En wie weet wil je die fijne gewoonten van deze afgelopen decemberdagen (een wandeling in kou, een kop thee, even een paar zinnen in je journal) nog wat langer vasthouden. Niet alles wat was, moet nu anders. En niet overal waar ruimte was, moet nu weer volgepland. Je mag ook gewoon zijn waar je bent.
Dat is misschien wel de echte overgang: niet alles afsluiten, niet gelijk weer de volle 200%, maar jezelf toestaan om zacht te landen tussen het oude en nieuwe.
Neem even de tijd:
Wat mag gewoon blijven, precies zoals het is?
Waar kijk je met zachtheid op terug?
Wat zou je lichter willen meenemen het nieuwe jaar in?
